در بخش اول این مقاله با عنوان نگهداری درختان و درک نیازهای آنها (بخش 1) در رابطه با نکات نگهداری درختان بحث شد. با ما همراه باشید تا در بخش دوم، نکات نگهداری درختان را برای برخی دیگر از گونه‌ها بررسی کنیم.

نکات نگهداری درختان؛ سرو قرمز غربی

یکی دیگر از درختان بسیار نمادین در شمال شرقی اقیانوس آرام، سرو قرمز غربی جزئی از خانواده سرو است. پوست فیبری مایل به قرمز یا خاکستری، صاف و شاخه هایی که از تنه به سمت پایین هجوم می‌آورند و در نقاط انتهایی بالا می آیند بخشی از ویژگی های متمایز این موجود زیبا هستند. آنها در خاکهای نمناک و مرطوب به خوبی عمل کرده و می توانند به صورت منفرد و یا حالت بیشه‌ای جلوه خاصی به مناظر اضافه کنند.

نکات نگهداری درختان برای سروهای سرخ غربی شامل برداشتن شاخه های مرده و بیمار و همچنین بلند کردن سایبان است. البته این زمانی است که بخواهید در اطراف پایه درخت کاشت های جدید انجام دهید. همچنین می توانید با دستکاری شاخه‌ها حالت مخروطی شکل ایجاد کنید. اما توصیه می‌کنیم درخت را به حال خود بگزارید تا به طور طبیعی فرم بگیرد. همچنین حفظ یک تنه اصلی مهم است و هر گونه تنه‌های رقیب باید حذف شوند. در هر صورت این نوع درخت نیاز کمتری به نگهداری دارد.

هملوک غربی

یکی دیگر از درختان در شمال غربی اقیانوس آرام، درخت هملوک غربی است. در صورتی که این درختان بدون مزاحمت رها شوند به عنوان یکی از گونه های غالب این جنگلها خواهند بود. این گیاه با الگوی برگ‌های مسطح با سوزن‌های کوتاه و یک قسمت معمولاً افتاده مشخص شده است. یکی دیگر از المان‌های عالی برای چشم انداز است زیرا سطوح مختلف رطوبت را در خاک تحمل می کند و می تواند در زیر نور کامل آفتاب تا مناطق عمدتا سایه دار زنده بماند.

همانند سرو قرمز غربی، هملوک غربی از نگهداری کمی برخوردار است. بنابراین موارد نگهداری درختان شامل برداشتن شاخه های مرده و بیمار و بالا بردن سایبان از ساختمانها و اجازه ورود خورشید به سطوح پایین رشد است. حفظ یک تنه واحد برای هملوک غربی مهم است.

صنوبر

از مخروطی شکل‌های دیگر که نیازهای نگهداری کمی دارد، صنوبر (سیتکا) است. این درخت به دلیل سوزن‌های سفت که در اطراف شاخه‌ها رشد می کنند بسیار متمایز از گونه های مخروطی دیگر است. نکات نگهداری این درخت شامل انتقال سایبان بر روی سازه‌ها و برداشتن شاخه‌های مرده است. ما هرس دیگری را توصیه نمی کنیم. کنترل عرضی درخت می تواند منجر به یک سایبان بسیار متراکم شود. مانند سایر درختان ذکر شده ، حفظ یک تنه اصلی به دلایل زیبایی و ایمنی ایده آل است.

کاج

وقتی صحبت از درختان مخروطی می شود ، اکثر مردم آنها را به عنوان درخت کاج می شناسند. اغلب؛ صنوبر، هملوک و سرو را اشتباهاً به عنوان “درخت کاج” تشخیص می دهند. همچنین، “مخروط کاج” اغلب به عنوان مخروط صنوبر، مخروط سدار و … برچسب گذاری می شوند. اگرچه انواع زیادی از درختان کاج (115 نوع گونه در سراسر جهان) وجود دارد، اما این گونه‌ها همه مخروطیان را شامل نمی شود. درختان کاج از سایر مخروطیان متمایز هستند زیرا سوزن های خود را در توده های 2 ، 3 یا 5 سوزنی رشد می دهند و معمولاً بسیار بلندتر از سوزن های سایر مخروط ها هستند.

برخی از کاج های باشکوه ما ، مانند Ponderosa و Lodgepole Pines ، برای چشم انداز شهری کوچک بسیار بزرگ هستند. این درختان در شرق محدوده Cascade بسیار رایج هستند. اگر تا به حال به Bend یا Sisters رانندگی کرده اید، آنها را هنگام پایین آمدن از گردنه به سمت شهر خواهید دید. کاج های کوچکتر مانند ساحلی و کاج اسکاتلندی در منظر شهری نسبتاً خوب عمل می کنند، اما اگر به درستی آبیاری نشوند، به شدت مستعد سوسک کشنده درخت کاج هستند.

نکات نگهداری درختان برای درختان کاج

نکات نگهداری درختان برای درختان کاج شامل برداشتن شاخ و برگهای خشکیده و شاخه‌های پایینی روی سازه ها است. درختان کاج در مواجهه با نور خورشید بسیار کارآمد هستند. شاخه های پایینی با سایه افشانی شاخه‌های بالایی می میرند. به طور مشابه، شاخه‌های داخلی کوچکتر نیز از بین می روند. درختان انرژی و رشد خود را در جایی که خورشید می درخشد متمرکز می کنند. بنابراین بسیار معمول است که درختان کاج مقدار مناسبی از چوب مرده را در خود داشته باشند. درختان کاج هر ساله مقدار قابل توجهی از سوزن‌های خود را می ریزند. این را به سوزن‌های شاخه‌های خشکیده علاوه کنید در نتیجه تعداد زیادی سوزن در هر فصل از درخت می‌افتد. این شاخ و برگ می‌تواند روی سازه ها و ناودان ها تجمیع شده و مشکلاتی را در مسیر ایجاد کند. پاکسازی زباله ها از بالای سقف در حفظ یکپارچگی سازه‌های سقف‌ها مهم است.

توصیه می‌کنیم برای مدیریت درختان به صورت بهینه با نرم‌ افزار حامی درخت آشنا شوید.

سرو

خانواده سرو شامل 135 گونه مختلف از جمله برخی از گیاهان زینتی معمولی (Arborvitae و Juniper) ، گونه های بزرگتر (سرو لیلند ، سرو زرد آلاسکا و سرو بخور) و برخی از درختان غول پیکر(ساحل Redwood و Giant Sequoia) است. به طور کلی درختان سرو به عنوان موارد نگهداری کم در نظر گرفته می شوند. با این حال، در اینجا چند نکته برای نگهداری درختان برای برخی از انواع آنها بیان می‌شود.

زینتی

این نوع درختان سرو(Arborvitae) برای ایجاد مرز و حفظ حریم خصوصی بسیار عالی است. اگر در برابر طوفان محافظت شوند، برای سالهای طولانی یک پرچین همیشه سبز زیبا را در اختیار شما قرار می‌دهند. با این حال، آنها می‌توانند بی نظم و ناخوشایند شده و مستعد خم شدن و شکستگی  در هنگام طوفان، به ویژه طوفان‌های برفی هستند. شکل و اندازه ایده‌آل را می توان با فرم‌دهی سالانه در طرفین و بالای درخت حفظ کرد. اگر بارش شدید برف پیش بینی می‌شود، پوشاندن گیاهان با تارپس یا سایر ساختارهای حفاظتی به جلوگیری از تغییر شکل و شکستگی شاخه‌های با وزن زیاد کمک می کند.
در اینجا راهنمای هرس پرچین ها آمده است .

یک نوع سرو (تا حدودی محبوب) دیگر درخت عرعر است که طیف وسیعی از اشکال و اندازه ها را دارد.این گیاه از آن دسته گیاهانی است که یا مورد دوست داشتن است و یا مورد متنفر. اینجا حد وسط وجود ندارد. درخت عرعر می تواند دارای سوزن های تیز کوتاه، شاخ و برگ ترد و بوی نامطبوع باشد. اما آنها همچنین می توانند بسیار پویا باشند. به سه دسته طبقه بندی می شود: پوشش زمین ، تپه یا بلند قائم. هنگامی که به عنوان پوشش زمین مورد استفاده قرار می گیرد هرس مورد نیاز نیست. مگر در صورت لزوم و زمانی که در طول مرز قرار داشته باشند. گونه های قائم به هرس بسیار کمی احتیاج دارند.

انواع بزرگتر

سرو بزرگتر مانند بسیاری از گونه‌های مخروطی آن به هرس نگهداری بسیار کمی نیاز دارد. حفظ یک تنه واحد، برداشتن چوب مرده و بالا بردن سایبان بر روی سازه ها تنها چیزی است که لازم است. استثناء سرو لیلند است، درختی عالی برای پرچین ها و حریم خصوصی بزرگتر. این درختان به سرعت رشد می‌کنند و می توانند به ارتفاع 60 تا 70 فوت برسند. متأسفانه در آن ارتفاع مستعد آسیب باد هستند، بنابراین هنگامی که به ارتفاع مورد نظر رسیدند، باید در آن ارتفاع حفظ شوند. رشد سالانه می تواند تا 24 اینچ باشد. بنابراین چرخه هرس دو یا سه ساله برنامه خوبی برای نگهداری است.